Hello its me, back from de 50’s

Adèle, onze eigen koningin van de vintage, fan van 50’s jurken en kleding met haar formidabele smoke eyes en dito retro uitstraling, heeft weer een nieuwe hit. Geheel in stijl zingt ze haar liedje “Hello its me” in de haar welbekende jaren 50’s diva stijl en heeft daarbij een klaptelefoontje in haar hand. Dat is natuurlijk een misser, want in de jaren 50 had je geen klaptelefoontjes. Je had in die tijd niet eens mobieltjes. Leuk is natuurlijk wel dat Adéle geprobeerd heeft een beetje nostalgie uit te stralen, of haar producenten natuurlijk. Alleen had gek genoeg niemand verwacht dat iedereen over die klaptelefoon viel. Want die komt natuurlijk niet uit de jaren 50, maar eind 20^e eeuw!

Een vintage Blue tooth of black light mobiel(tje)?

Hypermodern was dat klaptelefoontje, hoe kleiner hoe beter. Zo klein dat je de helft van de tijd aan het zoeken was naar dat mobieltje, want je kon hem zelfs in het kleinste zakje van de dunste maxi –of zelfs minijurk dragen zonder dat iemand het opviel, jezelf inclusief. Ik had zelf een LG van nog geen 4 cm hoog en 0.5 cm plat, maar die tijden zijn voorbij. In de jaren 90 vroegen nieuwe werknemers niet naar wat ze zouden gaan verdienen, maar of er bluetooth zat op hun nieuwe mobiel.

Waar laat je een mobiel van 12 inch?

Tegenwoordig willen we een touch van op zijn minst 12 inch (25 cm????? Zo groot was de eerste tab!!) en weten vervolgens niet waar we zo’n mobiel moeten laten. Zou dat misschien de reden zijn dat de handbags dit jaar zo enorm groot geworden zijn, vraag ik mij af? Want een Iphone 6s stop je niet even in je decolleté of tussen de strings van je jarretels. Kortom, Adele moet ook gedacht hebben, waar laat ik zo’n ding? En dus kwam ze met het klaptelefoontje. Ik vind het absoluut klassiek en helemaal Adèle. Zo trots op dat mens!